سلام
امروز دوشنبه پونزدهم تیر ماه و ششم جولای سال دو هزارو نه و ساعت ده و نیم شبه البته در ایران الان دیگه هفت صبح سه شنبه ست.
خوشبختانه مسئله اعتصاب = اعتکاف با توجه به کمکی هم که طبیعت کرد به مردم منجر به تعطیل از طرف دولت شد و خیلی ها هم گفته اند که دولت از اعتصاب مردم ترسید ولی به هر حال هر چه هست، امروز سه شنبه تعطیله بسیاری از تهران و بسیاری از شهر ها، همینطور هم چهارشنبه پاره ای از کارخانجات و غیره و امیدوارم جاهایی هم که تعطیل نبوده و دولت تعطیل نمیکنه، مردم خودشون به اعتصاب بپیوندن. ولی این ماجرا به ما نشون میده که به محض اینکه حرکت بکنیم بریم جلو، حکومت ناچاره که عقب نشینی بکنه و با همه ضعف و نقصانی که ما در اطلاع رسانی داریم، خیلی اوقات فقط ابزارمون همین فیلم ها و اینترنت و غیره هست، اما می تونیم که با اتحاد و همبستگی ای که نشون می دیم حکومت رو عقب ببریم.
ولی قبل از اینکه بیام راجع به راهپیمایی روز پنجشنبه صحبت بکنم بیایم یکی دو تا سوال رو هم جواب بدم. یکی اینکه سوال شده که :« سرعت اینترنت هم خیلی پایین اومده و محدودیت ارتباط و اطلاع رسانی زیاد شده » یک اقدام بسیار بسیار خوبی دانشجویان غربی در کمک به جنبش در ایران کرده اند. در اروپا چند تا دانشگاه پیش قدم شده ند در امریکای شمالی هم در کانادا و کشور آمریکا هم چند دانشگاه پیش قدم شدند که کاراش داره انجام میشه و به محض اینکه آماده بشه من در همین بحث ها خدمتتون خواهم گفت و مشخصاتش رو هم اعلام خواهیم کرد و اون اینست که دانشگاه ها ظرفیت های خالی کامپیوترشون رو بخصوص در شب های امریکای شمالی که روز ایران هست، دارن در اختیار جنبش ایران و دانشجویان ایرانی می گذارن. ا ین کمک رو می خوان بکنن با روش خاصی که حالا مشخصاتش رو بعدا خواهم گفت امکان خواهند داشت در ایران دانشجویان و سایر کسانی که کار کامپیوتری می کنند، بیان از تونل خاص مجازی که درست میشه عبور بکنند و وارد ظرفیت های بالا و پرسرعت و پر قدرت کامپیوتر های دانشگاه های غربی بشن و تمام استفاده های کامپیوتری شونو بکنند. این خبر خوب هست که در واقع ما رو کاملا جلو می ندازه و پشتیبانی ایست که دانشگاه های دنیا دارن از جنبش در ایران بخصوص فعالیت دانشجویان ایران می کنند. که جزئیاتش رو بعدا می گم.
سوال دیگه این بوده که« آیا اگر به ما حمله بشه در تظاهرات چکار بکنیم ؟ آیا فرار بکنیم؟ آیا بمونیم و غیره. » اگر اجازه بدین از همینجا من وارد بحث راهپیمایی پنجشنبه بشم. همونطور که می دونید تا الان در تهران و بیش از دویست و ده شهر دیگه کشور که تعدادش داره همینطور هم افزایش پیدا می کنه ، تجمع اعلام شده. تجمع به این معنی ست که راهپیمایی اصل نیست. شما از همه مسیر هایی که من به تواتر و به کرات در اینترنت دیدم، جناح های مختلف و گروه های مختلف مسیر های دلبخواهی را اعلام کرده ند، هر کدوم رو دلتون می خواد می تونید انتخاب بکنید و به اون محل تجمع که در هر شهری اعلام شده نزدیک بشید. یا از هر مسیر دیگه ای که دلتون می خواد اصل اینست که به اون محل نزدیک بشید.
نکته ی دوم اینست که وقتی به محل تجمع که اعلام شده مثلا فرض کنید در تهران میدان انقلاب، نزدیک می شید هر جایی که دیدید نیروی پلیس و انتظامی و بسیج یا هر کدوم از ارگان هایی که ممکنه بخوان ممانعت به عمل بیارن از اینکه شما بخواهید به محل تجمع نزدیک بشید، بلافاصله برگردید. و به هیچ عنوان هدف این نیست که اون محل تجمع رو برید مثل مثلا زندان باستیل فتحش بکنید. اصلا. هدف اینست که روز پنجشنبه ساعت پنج بعد از ظهر که در سراسر کشور اعلام شده شما بیاید بیرون حتی اگر اصلا به اوم محل تجمع هم نمی خواید برید و فکر می کنید خطر ناکه مشکل داره، نزدیک محل زندگی تون محلتون خیابونتون کوچه تون بیاید از منزل بیرون و توی خیابون باشید. و حتما حتما حتما صلح آمیز. اگر دوست دارید می تونید یک شاخه گل هم دستتون باشه و قرار بر اینست که کسی شعار نده. شعار های هیجانی" مرگ بر..." و "زنده باد..." و" مرده باد ..." نه! فقط علامت جنبش که "وی" هستش نشون داده بشه حتی المقدور وقتی دست بالا میاد و تنها شعاری که همه چیز هم در درون خودش داره "یا حسین میرحسین"است که اگر جمعیت با هم بود طنین صداشون می تونه تو هم دیگه این شعارو تکرار کنه که همه ی وجوه دیگه و همه ی شعار های دیگه ای که مطرحه خلاصه ش در این "یا حسین میر حسین" مستتر است. بنابر این این هم تنها شعاریست که عندالزوم اگر دلتون خواست می تونه تکرار بشه و گرنه که سکوت و صلح و آرامش و هر جایی که ممانعتی بود برگشتن. به این ترتیب این سوال رو هم اینجا جواب می دیم که اگر فرض کنید نیرو های سرکوبگری که خواستند علی رغم صلح آمیز بودن و گل به دست داشتن و سکوت خواستند بیان کتک بزنند و برخورد بکنند، اصل بر اینست که در گیر نشید و برگردید و فرار بکنید. حالا علاوه بر این، دوسه تا توصیه هم هست : یکی اینکه در مسیر هایی که احتملا جمعیت حرکت می کنه خواهش من از همه اون خونه هایی که سر راه هستند اینست که یک شیلنگ آب رو از خونه بیرون بگذارند آب بیاد تو کوچه برای اینکه چند تا خاصیت داره. مردم هم وقتی تشنه شون میشه می تونن آب بخورن هم می تونن سرشون بریزن و خیس بودن مهمه و مفیده چون باتون های برقی روی تن های خیس کار نمیکنه و خود باتون زننده رو اذیت می کنه اگر خدای نکرده بخواد پیش بیاد و گاز اشک آور اگر خدای نکرده شلیک بشه حتما نیاز دارن مردم آب باشه که چشمشونو بشورن.و امثالهم بنا بر این بودن آب از خونه هایی که سر راه هستند یک شیلنگ آب رو بکشند بیرون بذارند آب باشه بسیار می تونه به مردم کمک بکنه. نکته دیگه اینست که کسانی اگر احتمال می دن اگر در جایی قرار بگیرند گاز اشک آور شلیک بشه، بد نیست یکی از این ماسک های کاغذی توی جیبشون باشه قبلا توی خونه یه کمی سرکه بهش بزنند تا حدی موثره وقتی این ماسک جلوی صورتتون باشه و سرکه روش باشه برای اینکه استشمام گاز اشک آور رو تضعیف می کنه. همین در تهران البته از قراری که من شنیدم صحبت از اینست که دو منطقه دیگه هم یکی میدون ولیعصر و یکی میدون هفت تیر دومرکزی باشه که اگر میدون انقلاب بسته بود مردم بتونن بیان میدون ولیعصر و اگر اونجا هم در اشغال نظامی ها بود از اونجا بتونن بیان میدون هفت تیر و اگر اونجا هم اشغال بود در طول تظاهرات ممکنه محل چهارمی گوش به گوش اعلام بشه که مردم بتونن برن اونجا و اگر نه مهم هم نیست. همینقدر که بیان برخوردکنند و برگردند، اصل بر اینست که هیچ درگیری پیدا نشه و هیچ برخوردی پیدا نشه و همینقدر که بیان مردم و برگردند کفایت می کنه.
من راجع به این موضوع و اینکه باز چه برخوردی با سپاه داشته باشیم باز هم فرداشب و پس فردا هم که وقت داریم تا زمان تظاهرات باز هم خدمتتون صحبت می کنم. یک نکته ی آخری رو هم بگم و اون اینست که برای هفته آینده از هفته آینده یک سری آکسیون های فلج سازی کودتاچی ها که مبتنی هستش بر در واقع برق و ارتباطات و کامپیوتر، بخشی که رگ حیات کودتاچی هاست تدارک دیده شده که باهاتون در میون گذاشته میشه و امیدوارم که اون در واقع آکسیون ها بتونه ما رو ببره به سمت اینکه فاز فلج سازی کودتا رو انجام بدیم.
تا گفتار دیگه و دیدار بعدی به خدا می سپرم همگی رو خدا حافظ و به امید پیروزی بر کودتا چی ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر